,,Voorlopig verdwijnt het natuurgras nog niet uit de voetbalwereld''

GESCHREVEN VOOR DE PRESENTATIEGIDS VAN DE LEEUWARDEN ZWALUWEN

De speel- en trainingsvelden die wekelijks gekweld worden door noppen van allerlei soorten en maten vereisen veel zorg om een volgende marteling aan te kunnen. BV Sport Leeuwarden is beheerder van al het heilige groen van Leeuwarden. De man die er mede voor zorgt dat de velden bespeelbaar zijn is terreinknecht Roel Falkena; een man waar gras door zijn aderen stroomt.

,,Zaaien, gaten dichten, bemesten, sproeien, rollen, luchten en maaien. Er komt heel wat bij kijken.'' ,,U zeg je daar? Een man op klompen spreek je niet met U aan'', aldus Roel Falkena, terreinknecht van de BV Sport. ,,Als je geen je zegt, dan zijn we uitgesproken'', grapt hij terwijl hij zijn klompen uitdoet en op geitenwol de kantine betreedt om alles over zijn werk te vertellen.

Sommige mensen nemen hun werk mee naar huis, natuurliefhebber Falkena komt zelfs in de vakantie niet helemaal van los. ,,Ik ben naar Scandinavië op vakantie geweest. In Lillehammer wilde ik toch even kijken hoe de velden er bij lagen, dat doe ik overal waar ik kom. Je moet je voelsprieten hier en daar wel gebruiken hè.''

Met lichte pijn in zijn hart moet hij toezien dat het synthetische groene monster genaamd kunstgras langzaam de voetbalwereld in zijn greep neemt, al is Falkena realist genoeg om in te zien dat het ook zo zijn voordelen heeft. ,,Je moet de vooruitgang niet tegen willen houden, zo modern ben ik wel. De natuurgrasvelden zijn duur in het onderhoud en kunnen een overbelasting zoals die er nu is aan het einde van het seizoen niet meer goed aan."

In sommige situaties is kunstgras een mooi alternatief, wil hij maar zeggen. De kunstgrasvelden die de voetballer na een sliding of val wekenlang overlast van klevende onderlakens en plakkende jeans bezorgen, behoren zo goed als tot het verleden, weet de grasdeskundige. ,,Dat zijn de kunstgrasvelden waar voor onderhoud zand op wordt gestrooid. Momenteel is er al een vierde generatie velden. Die heb ik in Almere gezien en die zijn al een stuk beter.''

Maar zijn hart veroveren, dat doen de gifgroene fabriekspollen niet. ,,Als je een wedstrijd hebt gespeeld, je komt van het veld en je bent nog helemaal schoon. Dat is toch niet alles? Als liefhebber zeg ik: er gaat niks boven echt gras. Je wilt weten wat ik echt van kunstgras vind? Nou doods.''

Voor Falkena is het dan ook geen enkel probleem om de onderhoudsvragende velden elke week zijn liefde te geven. ,,Zaaien, gaten dichten , bemesten, rollen en maaien. We zijn hier soms wel twee tot drie keer in de week om de velden goed te onderhouden en dan wordt er nog niet eens gespeeld. Er komt echt heel wat bij kijken'', vertelt hij. ,,Maar ik geniet ervan. Je bent lekker in de buitenlucht. De geur van gras is heerlijk en wat het meeste voldoening geeft is dat ik met mijn werk de hobby van heel veel Leeuwarders stimuleer. Ja, ik wil hier nog wel even mee doorgaan.''

Het is hopen dat hij in de toekomst kan blijven genieten van de geur van gras in plaats van rubber. De 55-jarige terreinknecht zelf verwacht zelf dat hij het kunstgras in zijn arbeidsleven wel overleeft. ,,Het kunstgras is in opkomst en er zal ongetwijfeld meer komen, maar ik hoop en verwacht dat het de komende tien tot vijftien jaar zeker niet helemaal verdwijnt uit de voetbalwereld.''